گذرا نوشتی بر سنتوری

آقای مهرجویی، متاسفم!! ر

*

*

فیلم «سنتوری» به هر حال به هر ترفندی بود، به بازار سیاه فیلم ها رسید و همه از عام و خاص از این فیلم دیدن کردند! منتقدان سینمایی ایران فقط به سبب این که ساخته ی «جناب مهرجویی» بود، بی این که به دلایل علمی و سینمایی اشاره ای داشته » باشند، با «به به» و «چه چه» به پیشواز رفتند. ر

*

فیلمی بی نماد و بی حس و حال ِ یک فضای ِ سینمایی، از سینماگر شهیری چون مهرجویی بسیار بعید بود! به راستی «مهرجویی» را چه افتاده است که تن به ساختن چنین فیلم مبتذلی می دهد؟ مبتذل از این لحاظ که سینما را گم کرده است! ر

*

سینماگری که در کارنامه اش، «هامون و گاو و مهمان مامان و...» را دارد، در نوترین اثرش باید هوایی تازه تر به سینمای اش بدمد نه که پسرفتی وحشتناک داشته باشد. ر

*

پیش از این «مهرجویی» در اثر خوب و قابل تامل اش، «لیلا» به نوعی به موسیقی داخل کشور توجه نشان داده بود، هر چند برای من به شخصه حیرت انگیز بود تا اساتیدی در موسیقی سنتی چون «محمد رضا شجریان و...» هستند و نفس می کشند، چرا باید از صدا و هنر ِ«علی رضا افتخاری» استفاده برد؟

*

اگر هم هنرمندی در اثر ایشان به سبب سناریو و قصه ی فیلم می باید حضور بیابد، چرا کسی هم شان او نباشد؟ بگذریم از سناریوی فیلم ِ«لیلا» که بی عیب و نقص بود و از دستان هنرمندی چون «مهرجویی» برمی آید که چنین کند، اما به راستی موسیقی جناب «علی رضا افتخاری» بر این فیلم، هم شان اثر است؟

*

گریزم به فیلم ِ«لیلا» به سبب حضور صدای یک بد صدا و بد آهنگ، به فیلم ِ« سنتوری» است. حضور آهنگ و صدای «محسن چاوشی» در این فیلم، بی گمان شما را به یاد فیلم های گیشه ای و تجاری بی تردید خواهد انداخت. اما نام بزرگ کارگردانی چون «مهرجویی» شما را شوک زده خواهد کرد. روزی که بنده ی حقیر شنیدم به پیشنهاد « محمد رضا شریفی نیا» واسط و بندباز سینمای ایران، قرار است جناب مهرجویی از هنر آهنگ و صدای محسن خان چاوشی سود ببرد، در حیرت شدم. ر

*

به راستی حیرت انگیز است که آوازخوانی در حد و اندازه های چاوشی، صدایش بر اثر کارگردان صاحب نام ایرانی بنشیند!! اما پیش خود پرانتزی باز کرده و گفتم، حتمن در نگاه تیز و نکته بین مهرجویی، چیزی نهفته است. ر

*

تو نگو که نه تنها هیچ خبری از موسیقی و تجلیل از آن نیست بلکه به معضل اعتیاد هم خیلی سطحی و ساده نگریسته شده است. به دفعات در فیلم های گیشه ای این نوع نگاه تکراری و کلیشه ای را دیده ایم و هیچ هنر و حرف تازه ای این فیلم ندارد. فقط و فقط نام کارگردانی مطرح را یدک می کشد. زهی خیال باطل!! ر

*

جناب مهرجویی کمی از روی دست« کیمیایی» متاسفانه باید مشق بنویسد! جناب کیمیایی اگر می خواهد مثلن گریزی بزند به ادبیات یا هنر موسیقی سعی خواهد کرد، حداقل سطح هنری و کلاس خود را حفظ کند. مثلن در فیلم «سربازهای جمعه» از حضور «سیاوش شاملو» برای اعتبار بخشیدن فیلم اش سود می جوید تا بتواند مخاطب را به سمت و سویی خاص هدایت کند. ر

*

اما مهرجویی متاسفانه، نگاه اش به مخاطب سطحی و گیشه ای است و انگار آمده است، پول پارو کند به قیمت زیر سوال بردن وجهه ی هنری چندین و چند ساله اش! حتا من لو رفتن فیلم را هم زیر سر فیلم ساز و تهیه کننده می بینم که با ترفندی می خواستند، احساسات ملت را بازی بدهند! ر

*

مگر می شود یک فیلم ساخته ی «مهرجویی» باشد و دریغ از یک نماد و کاری سینمایی که بتوان آن سکانس را تحلیلی هنری کرد؟ آیا می شود به نظر شما؟

*

این البته گذرا نوشت ِ من بود و نه یک تحلیل هنری و بررسی فیلم ! و گفتن این حرف که حیف ِ مهرجویی و این اثر بسیار ضعیف در کارنامه اش. اگر قرار است این اثر در کارنامه اش بنشیند، باید به عنوان اولین اثرش معرفی شود، وگرنه... بگذریم. ر

*

*

*

محمود

*

1387/1/25