چت ِ بی چَک و چانه ی سوته دلان

*

برای شام آخر

مشکلی در کار ما افتاد ای عشق

مسوزانم که از داغ ِ شقایق ها خبر دارم

*

*

سوته دل اول: فقط تا چند جمله از اين مرحله به بعد فارسی تايپ کن می خوام يه بازی رو شروع کنيم

*

سوته دل دوم: bazi?

*

سوته دل دوم:vaisa mail bedam

*

سوته دل اول: آره

*

سوته دل دوم: alan miam, bazi chie? bazi dus daram, akh jun

*

سوته دل اول: حالا برو ایمیلت رو تموم کن

*

سوته دل دوم: خب، بازی

*

سوته دل اول: ببین اون نرم افزار «حافظ» رو که داری؟ نصب هم که کردی؟

*

سوته دل دوم: آره، فال بگیریم؟

*

سوته دل اول: خب حالا بازش کن

*

سوته دل دوم: آره کردم

*

سوته دل اول: ببین من نیت می کنم تو فال منو بگیر و بعد تو نیت کن من فال تو رو می گیرم، باشه؟

*

سوته دل دوم: خب نیت چه جوری؟ چی بگم؟

*

سوته دل اول: یه نیتی بکن، هر چی دوس داری؟

*

سوته دل دوم: بزنم فال؟

*

سوته دل اول: نه اول من فال تورو می گیرم

*

سوته دل دوم: واسه تو؟ چی بگم واسه تو؟ چی دوس داری؟ خب اول تو

*

سوته دل اول: بابا من باید خودم نیت کنم، بعد تو فال منو بگیری. خب من نیت کردم، حالا بگیر

*

سوته دل دوم: آهان، یعنی تو نیت می کنی، من می گیرم؟ چه با حال! اُکی، الان، ویت...می دونی چی اومد؟

*

سوته دل اول: نه

*

سوته دل دوم: زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم، ایول

*

سوته دل اول: خدای من !!!!!!!!! محشره

*

سوته دل دوم: ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم، نامجو!! ویدیوش رو دیدی؟

*

سوته دل اول: نه، کدوم کانال؟

*

سوته دل دوم: می فرستم! نه من دارم از یوتیوب. حجمش زیاده

*

سوته دل دوم: حالا من! وایسا نیت کنم. گوشی

*

سوته دل اول: اُکی

*

سوته دل دوم: برو بگیر

*

سوته دل اول: گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود

*

سوته دل اول: تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود

*

سوته دل اول: غزل شماره ی 227

*

سوته دل دوم: یعنی چی؟ بده این؟

*

سوته دل اول: دیگه همینه خب

*

سوته دل اول: نه خوبه

*

سوته دل دوم: بده

*

سوته دل اول: می گه سببی ساز خدایا که پشیمان نشود

*

سوته دل دوم: خب؟

*

سوته دل اول: خب دیگه باید به دعا کردن مشغول شی اگر خواسته ات می خواد برآورده بشه

*

سوته دل دوم:doa?

*

سوته دل دوم: شکلک ناراحتی

*

سوته دل دوم: ok

*

سوته دل اول:... ر

*

سوته دل دوم:... ر

*

*

*

تو دیوانه، تو زنجیری ِ این شهر پر از غصه

نپرسیدی که من ِ تنها و سرگردان

میان کوچه های شب چه می کردم

ندانستی که از داغ شقایق ها

چرا در شام آخر قصه می گفتم

*

*

1387/1/18